60-delige jeugdboekenreeks 'Bianca' nu ook op internet Yvonne Brill geeft succesreeks een vervolg
Met 'Bianca en haar Paardenliefde' heeft jeugdboekenschrijfster Yvonne Brill haar successerie een boeiend vervolg gegeven. 'Met bijzonder veel plezier heb ik eraan gewerkt. Bianca en haar vriendinnen blijven me fascineren. Ze zijn zo levensecht dat ik er vrij moeiteloos over kan verhalen. Ik wil het de lezers niet onthouden. Het is fantastisch dat er nog steeds een grote belangstelling voor de Bianca-boeken is. Wie weet volgen er nog meerdere delen, maar daar wil ik nog niet al te veel op vooruitlopen.' Mede vanwege de vraag naar de boeken heeft Yvonne Brill samen met Publique Uitgevers uit Emmen besloten om de 60-delige serie via de website www.biancaboek.nl op het internet te plaatsen. 'Er is van sommige delen niets meer te krijgen. Puur zonde. Daarom hebben we samen met de uitgever besloten om alle uitgebrachte delen weer in herdruk te nemen. Belangstellenden kunnen vanaf heden één of meerdere series van de Bianca-reeks online bestellen.'
Aan inspiratie nog steeds geen gebrek bij de 65-jarige Yvonne Brill. Meer dan 135 jeugd- en kinderboeken kwamen er inmiddels van haar hand. Van verschillende series zijn inmiddels tientallen herdrukken verschenen. Bij elkaar opgeteld circuleren er wereldwijd meer dan 2.500.000 boeken van Yvonne Brill. Boeken waaruit met name onvoorwaardelijke vriendschap, liefde en respect doorklinkt. Haar stijl kenmerkt zich door een verregaande verbinding van fantasie en realiteit. De schrijfster verzint avonturen met zoveel overtuiging dat de lezer ze moeiteloos accepteert. Verhalen over amazones, mooie paarden en druk bezochte maneges voeren de boventoon in haar boeken. Yvonne zegt: 'Bianca staat voor vriendschap, loyaliteit en liefde voor alles wat met mens en dier te maken heeft. Maar ook een meid die heel zelfbewust in het leven staat en met een duidelijk doel voor ogen. Voor kinderen en voor volwassenen is het heel herkenbaar.' Alle details kloppen en de situaties zijn levensecht beschreven. Levendiger dan bij menig ander auteur, wellicht omdat Yvonne, van huis uit illustrator, de personages vaak eerst schetst, voordat ze ze in tekst vertaalt. Met dank overigens aan de kritische en motiverende eindredacteur Koos Brill, oud-adjunct directeur bij de Rabobank. De nuchtere Groninger en de rasechte Amsterdamse kruisten elkaar op het levenspad. Maakten de voorbije decennia schitterende kunstzinnige en literaire creaties. Spanje is hun tweede thuisland, daar woonde en werkte het echtpaar meer dan zeventien jaar. In 2000 keerde het kunstenaarskoppel terug naar Nederland. Aalden werd sindsdien het woon- en leefdomein.
(foto: Ruud Janse, Aalden)
Met de Bianca-reeks veroverde Brill de harten van vele duizenden jonge en volwassen lezers. Het eerste boek verscheen in 1978. Maar de boeken zijn volkomen tijdloos, want na dertig jaar zijn ze op geen enkele manier verouderd. Dat komt door de stijl – Brill mijdt waar mogelijk modieus taalgebruik. Ontspanning, humor en spanning. Het zijn elementen die volgens Yvonne en Koos in ieder jeugdboek thuishoren. ‘De ontspannende functie blijkt voor de kinderen en tieners zelf erg belangrijk als motivatie om te lezen. Een vleugje humor en spanning zijn de verleiders.’ Hoeveel realisme en hoeveel fantasie zitten er trouwens in haar kinderboeken? ‘De personen uit de boeken, evenals de plaatsen waar de verhalen zich afspelen, bestaan niet echt. Vraag me dus niet om het adres Bianca en haar vriendinnen. Ze zijn allemaal verzonnen, maar veel verhalen zijn wel degelijk herkenbaar en geprojecteerd op de realiteit van elke dag. Want ik vind dat de jeugdboeken naast ontspanning een gerichte functie moeten hebben. Er dient een zeker realiteitsgehalte in te zitten. En niet te vergeten een informatieve en opvoedende functie’, zo stelt Yvonne kritisch vast.
Dat ze schrijfster wilde worden stond al op jonge leeftijd vast. Want al op school had Yvonne interesse voor het vak Nederlands en op twaalfjarige leeftijd heeft ze brutaalweg een bundel gedichten naar de vermaarde schrijver Michel van der Plas gezonden. Als antwoord kreeg ze: 'Blijf schrijven, jouw werk doet me denken aan mijn eigen jeugdprobeersels.' Na de middelbare school studeerde ze voor reclametekenares. Langzaam maar zeker begon Yvonne het schrijven voor kinderen spannend te vinden. ‘Het is een bepaalde manier van schrijven. Anders dan voor volwassenen. Zoiets als het verschil tussen een olieverfschilderij en een ets. Je kiest voor de vorm, in mijn geval een kinder- of jeugdboek, maar daarna moet je gewoon aan het werk.’